Antik dönemin en önemli matematik merkezlerinden birisi, M.Ö. 2000 li yıllarda yaşamış Babil Medeniyeti olarak sayılmaktadır. Babilliler ekonomi ve sosyal hayatlarının ihtiyaçlarını karşılamak için denklem çözme, kök bulma, alan ve hacim hesaplama gibi teknikleri geliştirdiler. Bununla beraber astronomiye olan yakın ilgileri nedeniyle Trigonometriyi geliştirdiler. Babil Uygarlığı’nın matematiğin gelişimine en büyük katkısı 60 lık sayı sistemidir. Sıfır simgesinin de katılmasıyla günümüz onluk sayı sistemine çok benzeyen 60 lık sayı sistemi günümüzde bile açı ve zaman ölçümünde kullanılmaktadır.
Eski Mısır’dan günümüze ulaşan iki önemli matematik belgesi M.Ö. 1900 ve M.Ö. 1700 ler arasına ait Golenişev papirüsü ile Rhind papirüsü dür. Bu papirüsler o dönemin aritmetik ders kitapları olarak adlandırılabilir. Matematik, Eski Mısır ve daha sonra Roma uygarlığında günlük hayatı kolaylaştıran pratik bir araç olmaktan öteye gitmemiştir. Yunan matematiği M.Ö 7-6. yüzyıllarda Mezopotamya ve Mısır’dan gelen bilgilerin derlenmesiyle oluşmuştur. İlk sayma sayıları nı Yunanlılar bulmuştur. Yunan medeniyetinin kendisine ait matematik kuramları ise M.Ö. 5. yüzyılın ikinci yarısından sonra ortaya çıkmaya başlamıştır.
Eski Yunan matematiğin ilgilendiği iki önemli konu konikler ile astronomiden kaynaklanan küresel geometri problemleri oldu. M.Ö. 4. yüzyılın sonunda matematikte erişilen düzeyi ve yetkinliği, Eukleides’in (Öklit) tarafından yazılan ünlü Stoikheia (Elemanlar) ile ortaya kondu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder